Veruit het grootste gedeelte van wie hier trouwen, wonen al geruime tijd onder één dak, weten wat samen-leven inhoudt, gaan op den duur ervaren dat al hun tederheid, affectie, erotiek en aantrekkelijkheid toch niet het laatste woord hebben.

Dat ze in hun beste momenten weet hebben van dat wat alles insluit én overtreft. Dat wat–boven–hen–beiden–uitgaat. Dat wat liefde heet.

Liefde die ze dus niet alleen maar ervaren, nee, liefde die in sleur en slenter, geluk en verdriet, pijn en roes, in verlies en hoop een eigen bedding graaft, tot engagement rijpt, en het vertrouwen in elkaar sterker maakt. Een diepe liefdeservaring wordt, waar God bron en doel en zin van is. Zo vieren we het in de kerk: zó is God met ons getrouwd.

• Trouwen doe je met z’n twee. Jullie komen dus ook samen bij de pastoor voor een eerste en een tweede gesprek, om bij te praten, om te weten wat kerkelijk huwen zoal inhoudt, ook om praktische regelingen te treffen.Het huwelijk is een sacrament, en kan ook los van de eucharistie worden gevierd, met woorddienst en homilie, met gebed en gezang, met zegen en huwelijkssluiting.
• Neem tijdig contact op met het parochiesecretariaat om een afspraak te maken en houd er rekening mee dat de opmaak van een huwelijksdossier makkelijk een paar weken in beslag neemt.

PS. Als wegen uit elkaar gaan

De tragiek van een scheiding is onbeschrijfelijk. Niemand wil scheiden. Het is niet waar dat dit zómaar gebeurt: er is geen scheiding zonder pijn, verdriet en tranen.

Vaak ook niet zonder schuldgevoel. Maar helaas, soms is de scheiding de enige nog begaanbare weg.

“Hebben wij niet altijd geleerd dat wat God verbonden heeft, de mens niet scheiden zal ?” Inderdaad, maar hebben we ooit echt verstaan wat zijn erbarmen wil zeggen, dat Hij mensen niet bindt aan wat zij menselijkerwijze niet kunnen volbrengen, dat hij zich hun lijden en mislukken aantrekt ?

Wij kunnen er ons, als kerk, niet van afmaken door de zwarte piet naar de maatschappij, de tijd of het koppel door te spelen. Gescheiden mensen verdienen onze afwijzing niet. Ze zijn hier even welkom als een ander, om diensten op te nemen, om mee te werken in het beleid, om vanuit hun eigen, dubbele ervaring te spreken en te groeien naar een nieuwe toekomst.

De gescheiden mens staat niet buiten het verbond van God met zijn volk: hij / zij maakt er nog altijd deel van uit.

Wie met de problematiek van scheiden en verlies in de knoop zit, kan altijd een afspraak maken met de pastoor, via het parochiesecretariaat. Indien nuttig wijzen we u ook de weg naar bijzondere hulp.