Elkaars lasten dragen

Niet de pastoor alleen, al wordt hij terecht herder genoemd en aangemaand het verwonde schaap op de schouders te nemen. Nee, elk van ons zou dat voor de ander moeten, gewoon omdat hij/zij christen is.

Hier ligt de kolossale opdracht om doorheen individualisme en privacy, in respect en vrijheid een netwerk van vertrouwen te scheppen waar men aan elkaar de eigen zorgen kwijt wil en spontaan de handen uit de mouwen steekt.

Gelukkig coördineert een groep vrijwilligers het onderling dienstbetoon op de parochie. Zij bedoelen gangmakers te zijn zodat concrete, materiële en/of geestelijke noden opvang kunnen vinden. “Pijn zoekt remedie” met andere woorden. Een moeilijke evenwichtsoefening van vraag en aanbod. Uiteraard bestaat hun werk vaak uit doorverwijzen naar bevoegde instanties en nooit is het alleen maar om “het probleem” te doen, wel om de concrete mens die ermee zit.

Het onderling dienstbetoon kan telefonisch gecontacteerd via het parochiesecretariaat. De stuurgroep komt zeer regelmatig samen. Wanneer en waar kan je horen bij de mededelingen in de kerk.

Ziekenvesper

Al wie zwaar ziek is, al die in de dichtste omgeving met een zwaar zieke geconfronteerd wordt, willen we terzijde staan. Met concrete bijstand, hand- en spandiensten maar ook met interesse en gebed.

Voorbeden voor zieken zijn er telkens wanneer we er weet van hebben, ’s morgens tijdens de eucharistie, bij het morgengebed of de vesper. Maar de derde woensdag van de maand bundelen we alles en allen in een speciale ziekenvesper op het gewone uur (17 u.), in de Tuinkapel.

De namen van de zieken kunnen tot vlak voor de dienst binnengebracht in de sacristie waar de priester zich klaarmaakt en omkleedt.

Begrafenis en rouw

“Niet als een hond in de grond”, “Niet anoniem gedumpt” maar omringd worden en gezien, herinnerd en blijven; levend voor God.

Op onze parochie wordt er werk van gemaakt, ook al liep het aantal begrafenissen de laatste jaren drastisch terug. Veruit de meeste mensen nemen eerst contact op met een begrafenisondernemer naar keuze. Heel zelden vraagt iemand nog om een rite bij het sluiten van de kist, of neemt men eerst contact op met de parochie.

Via de begrafenisondernemer, die om een liturgie vraagt voor zijn klant, en ons daarom informatie en naam doorgeeft, neemt de parochie contact met je op, om een afspraak op de pastorie te regelen.

We bespreken de aard van de dienst, we stellen een gedachtenisvesper voor, we zoeken een passende zondag voor de gedachtenis rond het altaar, en nodigen uit voor de rouwdienst. Maar vóór alles willen we de overledene leren kennen en wie alleen bleef opvangen. Horen en luisteren; nabij zijn en delen in de herinnering, de woede, gemis en verdriet.

Gedachtenisvesper

Een kort moment in de vesper vóór de begrafenis, op woensdag of vrijdag (17 u.–17.20 u.). Hier valt de naam van wie gestorven is, en wordt licht gemaakt bij zijn foto op de viertafel, waar de icoon van de verrijzenis ligt.

Voor hem of haar die stierf, willen we uitdrukkelijk ook bidden; vandaar de voorbeden én het lied.

Uitvaart / Gedachtenis rond het altaar

Omdat de tijden veranderd zijn, én de kerkbetrokkenheid, omdat er ook alsmaar minder priesters beschikbaar blijven, deelden we de klassieke begrafenisliturgie op in twee momenten: de begrafenis op een dag in de week én de gedachtenis rond het altaar, op de zondag die daarop volgt.

De uitvaart richt alle aandacht op de overledene, aanwezig in de kist die centraal staat. We horen de Schrift, laten ons omringen met gezang, lezen zijn/haar leven tegen het licht van wat we hoorden, vernieuwen onze hoop in de verrijzenis en bidden voor wie ons verliet en voor wie hij/zij achterlaat.
Daar horen riten bij; van afscheid en van betrokkenheid, van stilstaan en weer verder moeten, van loslaten en toevertrouwen: geactualiseerde herinnering aan het doopsel, toen alles voor hem of haar hier nog beginnen zou en geloof in Hem die haar/hem toen zijn jawoord gaf: voor tijd en eeuwigheid.

Normaal gesproken wordt de dienst voorgegaan door de pastoor, het kan ook een diaken zijn of een daartoe gevormde gebedsvoorganger. De cantor én het requiemkoor verzorgen zang én muziek. De voorganger wordt begeleid door de begeleider. Onze organist staat mee in voor de goede geest.

Als er geen kist is om rond te zitten…

dan doen we het ook zonder. Iemand kan inderdaad z’n lichaam “aan de wetenschap” schenken, maar dit verhindert niet om samen te komen, rond de leegte, rond “iets” van hem of haar dat de overledene aanwezig brengt. Heel vaak haar/zijn foto…

Bij crematie komt het vaker voor dat het cremeren de dienst in de kerk vooraf gaat. Spijtig, want op die manier kan je niet echt “afscheid nemen van het lichaam” zoals in de klassieke uitvaartliturgie. Toch zoeken we dan een nieuwe invulling die zinvol blijft.

Gedachtenis rond het altaar

is een gedachtenisviering, de zondag daarop, tijdens de eucharistie om 10.30 u.. Familie, buren, vrienden hebben een eigen voorbehouden plek, de naam van de overledene valt meerdere keren in de schoot van de gemeente en voor haar/hem wordt een lege stoel aangedragen, terwijl leven, sterven en familieleden worden opgeroepen. Hier wil de parochie delen in het verdriet dat jou treft.

Rouwdienst

Het geluid rond de baar verstomd,…

en alleen, oog in oog met de leegte, vol met herinnering, met spijt en gemis, met onmacht vooral, willen wij, waar kan, bij je staan en aanzetten geven om met die leegte om te gaan. Rouwverwerking dus.

De rouwdienst is al evenmin een eucharistie, maar een korte meditatie rond woord en luisterlied, met licht en donker. Hier staat het rouwen centraal. Eens per trimester voor rouwenden, hun familie of vrienden en parochianen.

  • wie wil, kan nablijven voor een gesprekje rond de koffie
  • je wordt persoonlijk uitgenodigd
  • doorgaans ’s vrijdags vanaf 19 u.
  • er zijn ook boeken/folders rond rouwen die in alle vrijheid worden aangeboden.

Allerzielen

op 2 november, daags na Allerheiligen, nodigen we je uit voor een plechtige gedachtenisviering voor alle overledenen van het jaar dat voorbij is. Namen worden voorgelezen en kaarsjes opgestoken.

Jaarmis

Wil je na dit jaar, jaar na jaar misschien dat jouw overledene voor God wordt gebracht tijdens de eucharistie, in de week of op zondag, neem dan contact op met het parochiesecretariaat.