Vandaag wordt de kerk hier opnieuw uitgevonden. De paters zijn veel minder in aantal, de eucharistievieringen idem en de parking achteraan kromp ineen. De bewegingen verzanden en raken niet meer verjongd. Dit is de tijd om de kern van de zaak te herontdekken en bewust in te oefenen wat het voor vandaag kan betekenen kerk te zijn.
Met dit proces van toe-eigening, blijven we bezig. Wij worden het schoollopen niet moe, we grasduinen in de geschiedenis van de kerk en spiritualiteit, putten uit de bronnen: schrift en traditie, we oefenen de toekomst in. We raakten meer betrokken op de grotere kaders die dekenaat en bisdom heten. Sinds 2005 probeerden we de federatie uit, sinds 2018 de pastorale eenheid.
We willen elkaar zien staan. Wat we aan kwantiteit verloren, winnen we aan vernieuwde betrokkenheid op elkaar met de liturgie – nog steeds herkenbaar in haar eigenheid – als bron.
In de gemeenschap die viert, ontmoeten we steeds nieuwe en andere kandidaten voor ons leerhuis en wie met leren begint, die ontdekt al doende de weg naar het vierhuis.
Heimwee doet ons hart verlangen
Je zegt parochie maar wat bedoel je precies ? In een ouder spreken was met parochie “gemeente” bedoeld. De beide waren synoniemen. Parochie was buurt, wat de mensen daar ter plaatse bijeenhield en betrokken op elkaar.
Vandaag de dag gaat de notie buurtschap er langzaam maar zeker uit weg, uit ons aanvoelen, en keert de alleroudste betekenis er weer in terug: parochie is erbij wonen, in de marge staan van wat hier ter plekke omgaat, letterlijk in de rand, als vreemdeling, als gast.
Vreemdelingen kijken met andere ogen, en zien wat ingezetenen niet zien of over het hoofd zien. Of je nu territoriaal tot de parochie van de “H. Theresia van het Kind Jezus” behoort, dat kan je aflezen in de stratenlijst. Maar of je echt tot de geloofsgemeenschap hoort ? Dat is geen zaak van straat en nummer in de wijk, wel van vrije wil en van betrokkenheid, van sfeer en kleur, van heel concrete mensen, heel vaak ook van de pastoor en van de accenten die hier worden gelegd, van het beleid dus, maar net zo goed van traditie of van toeval.
Maar één zaak weze duidelijk: Je hoort er bij als je er zelf ook voor kiest.
En wie je ook bent, je bent welkom hier!